[ปฺรบ] ก. เอาฝ่ามือตบกันหลาย ๆ ครั้งให้เกิดเสียงเพื่อแสดงความยินดีเป็นต้น ในคำว่า ปรบมือ, ตบมือ ก็ว่า: ตี เช่น ไก่ปรบปีก ช้างปรบหู. ปรบไก่ น. ชื่อหน้าทับประกอบเพลงดนตรีประเภทหนึ่ง: ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ใช้ตบมือเป็นจังหวะ ร้องโต้ตอบกันระหว่างหญิงกับชาย. ปรบมือให้ {สำ} ก. ยกย่อง, สรรเสริญ.