ความหมาย

• 
  

  [ปฺรนนิบัด] ก. เอาใจใส่คอยปฏิบัติรับใช้, ปรนนิบัติวัตถาก ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรนิมมิตวสวัตดี - [ปะระนิมมิดตะวะสะวัดดี, ปอระ-] น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๖ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีท้าววสวัตดีมารเป็นผู้ครอง. {ดู ฉกามาพจร ประกอบ}.

• ปรบ - [ปฺรบ] ก. เอาฝ่ามือตบกันหลาย ๆ ครั้งให้เกิดเสียงเพื่อแสดงความยินดีเป็นต้น ในคำว่า ปรบมือ, ตบมือ ก็ว่า: ตี เช่น ไก่ปรบปีก ช้างปรบหู. ปรบไก่ น. ชื่อหน้าทับประกอบเพลงดนตรีประเภทหนึ่ง: ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ใช้ตบมือเป็นจังหวะ ร้องโต้ตอบกันระหว่างหญิงกับชาย. ปรบมือให้ {สำ} ก. ยกย่อง, สรรเสริญ.

• ปรม- - [ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง {ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก}. {ป.}. ปรมัตถ์ [ปะระมัด, ปอระมัด] น. ประโยชน์อย่างยิ่ง, เนื้อความอย่างยิ่ง, ความจริงอันเป็นที่สุด: ชื่อพระอภิธรรมปิฎก. ว. ลึกซึ้งยากที่ปุถุชนจะเข้าใจได้ เช่น นี่เป็นเรื่องปรมัตถ์. {ป.}. ปรมาจารย์ [ปะระมาจาน, ปอระมาจาน] น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง. ปรมาณู [ปะระ-, ปอระ-] น. ส่วนของสารที่มีขนาดเล็กที่สุดจนไม่สามารถจะแยกย่อยได้อีกด้วยวิธีเคมี. {ป., ส. ปรมาณุ}. ปรมาตมัน [ปะระมาดตะมัน] {ปรัชญา} น. อาตมันสูงสุด เป็นต้นกำเนิดและที่รวมของทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล. {ส. ปรม + อาตฺมนฺ}. ปรมาภิไธย[ปะระมาพิไท, ปอระมาพิไท] น. ชื่อ {ใช้เฉพาะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว} เช่น ในพระปรมาภิไธย ทรงลงพระปรมาภิไธย. {ป. ปรมาภิเธยฺย}. ปรมาภิเษก [ปะระ-, ปอระ-] น. อภิเษกอย่างยิ่ง คือ การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. {ส.}. ปรมินทร์, ปรเมนทร์ [ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. {ส.}. ปรเมศวร์ [ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง คือ พระอิศวร. {ส.}. ปรเมษฐ์ [ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม. {ส.}.

• ปรมัตถ์ - ดู ปรม-.

• ปรมาจารย์ - ดู ปรม-.