ความหมาย

• 
  

  [ปะระ-] น. ชื่อคัมภีร์หมอว่าด้วยโรคเกิดแต่นํ้าเบา {น้ำปัสสาวะ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรก ๑ - [ปฺรก] น. ซุ้มเล็ก ๆ ที่พระสงฆ์อาศัยในเวลาอยู่ปริวาส. ก. ปก, ปิด, คลุม, เช่น พระนาคปรก ผมปรกหน้า.

• ปรก ๒ - [ปฺรก] น. เรียกผู้นั่งภาวนาในพิธีปลุกเสก เช่นในพิธีพุทธาภิเษก ว่า คณะปรก.

• ปรกติ - [ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่น เหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ, ปกติ ก็ว่า. {ส. ปฺรกฤติ: ป. ปกติ}.

• ปรง - น. {๑} ชื่อเฟิน ๒ ชนิดในสกุล Acrostichum วงศ์ Pteridaceae ต้นเป็นกอขึ้นริมนํ้า ใบยาวเป็นทางใบอ่อนสีแดง กินได้ คือ ปรงทะเล {A. aureum L.} และ ปรงหนู {A. speciosum Willd.}. {๒} ชื่อพรรณไม้ในกลุ่มพืชเมล็ดเปลือยหลายชนิดในสกุล Cycas วงศ์ Cycadaceae เป็นไม้ต้น ลำต้นรูปทรงกระบอกสีดำขรุขระ ใบเล็กยาวเรียงถี่ ๆ บนแกนกลาง เช่น ปรงญี่ปุ่น {C. revoluta Thunb.} ใบใช้ทำพวงหรีด ปรงเขา {C. pectinata Griff.}.

• ปรงเหลี่ยม - ดู ตาลปัตรฤๅษี {๒}.