กลับ
คำว่า
บูชนียะ
ความหมาย
[บูชะนียะ] {แบบ} ว. ปูชนียะ. {ป., ส. ปูชนีย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บูชา
- ก. แสดงความเคารพบุคคลหรือสิ่งที่นับถือด้วยเครื่องสักการะ มีดอกไม้ ธูป เทียน เป็นต้น เช่น บูชาพระบูชาเทวดา บูชาไฟ, ยกย่องเทิดทูนด้วยความนับถือหรือเลื่อมใสในความรู้ความสามารถ เช่น บูชาวีรบุรุษ บูชาความรู้ บูชาฝีมือ: ซื้อพระพุทธรูป วัตถุมงคล หรือสิ่งที่ถือว่าขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ เช่น พระพุทธรูปองค์นี้บูชามาเท่าไร, เช่า ก็ใช้. {ป., ส. ปูชา}. บูชากัณฑ์เทศน์ ก. ติดกัณฑ์เทศน์ด้วยจตุปัจจัยไทยธรรมเป็นต้น. บูชาพระ ก. แสดงความเคารพพระพุทธรูปด้วยเครื่องสักการะมีดอกไม้ ธูป เทียน เป็นต้น: ซื้อพระพุทธรูปหรือพระเครื่องไปบูชา, เช่าพระ ก็ว่า. บูชายัญ น. การบูชาของพราหมณ์อย่างหนึ่ง, การเซ่นสรวงด้วยวิธีฆ่าคนหรือสัตว์เป็นเครื่องบูชา. ก. เซ่นสรวงด้วยวิธีฆ่าคนหรือสัตว์เป็นเครื่องบูชา.
บูชิต
- [-ชิด] ว. บูชาแล้ว. {ป., ส. ปูชิต ว่า อันเขาบูชาแล้ว}.
บูด
- ว. มีรสเปรี้ยวและมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวแสดงว่าเสีย {ใช้แก่อาหาร} เช่น ข้าวบูด แกงบูด: ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจ เรียกว่า ทำหน้าบูด. บูดบึ้ง ว. ทำหน้าบึ้งแสดงอาการไม่พอใจ.บูดเบี้ยว ว. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดเป็นต้น.
บูดู
- {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. น้ำที่ได้จากปลาหมักจนเปื่อย ต้มสุกแล้วปรุงรส มี ๒ ชนิด คือ บูดูแบบเค็ม เป็นเครื่องจิ้มกับผักสด และบูดูแบบหวาน สำหรับคลุกกับข้าวยำปักษ์ใต้.
บู่ทะเล
- น. {๑} ดู บู่. {๒} ดู คางคก ๒.