กลับ
คำว่า
บุษป-, บุษปะ
ความหมาย
[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. {ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บุษปราค
- [บุดสะปะราก] น. บุษราคัม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง.
บุษย-, บุษย์, บุษยะ,
- [บุดสะยะ-, บุด, บุดสะยะ, ปุดสะยะ, ปุดสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. {ส. ปุษฺย: ป. ปุสฺส}: แก้วสีขาว: บัว. บุษยมาส น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรบุษยะ คือ เดือนยี่ ตกในราวมกราคม. {ส.}. บุษยสนาน น. พระราชพิธีสนานในเดือนยี่, พิธีอาบนํ้าเมื่อพระจันทร์กำลังผ่านหมู่ดาวบุษยะ, บุษยาภิเษก ก็ว่า. บุษยาภิเษก น. บุษยสนาน.
บุษย์น้ำทอง
- ดู บุษบราค ที่ บุษบ-.
บุษยาภิเษก
- ดู บุษย-, บุษย์, บุษยะ, ปุษยะ, ปุสสะ.
บุษราคัม
- [บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.