ความหมาย

• 
  

  [บุดสะบามินตฺรา] น. พุทธรักษา. {ช.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บุษป-, บุษปะ - [บุดสะปะ] น. ดอกไม้. {ส.}.

• บุษปราค - [บุดสะปะราก] น. บุษราคัม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง.

• บุษย-, บุษย์, บุษยะ, - [บุดสะยะ-, บุด, บุดสะยะ, ปุดสะยะ, ปุดสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. {ส. ปุษฺย: ป. ปุสฺส}: แก้วสีขาว: บัว. บุษยมาส น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรบุษยะ คือ เดือนยี่ ตกในราวมกราคม. {ส.}. บุษยสนาน น. พระราชพิธีสนานในเดือนยี่, พิธีอาบนํ้าเมื่อพระจันทร์กำลังผ่านหมู่ดาวบุษยะ, บุษยาภิเษก ก็ว่า. บุษยาภิเษก น. บุษยสนาน.

• บุษย์น้ำทอง - ดู บุษบราค ที่ บุษบ-.

• บุษยาภิเษก - ดู บุษย-, บุษย์, บุษยะ, ปุษยะ, ปุสสะ.