ความหมาย

• 
  

  [บุระ-] ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด, มักใช้เข้าคู่กับ ปฏิสังขรณ์ เป็น บุรณปฏิสังขรณ์. {ส. ปูรณ: ป. ปุณฺณ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บุรพ- - [บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. {ส. ปูรฺว: ป. ปุพฺพ}. บุรพทิศ น. ทิศตะวันออก. บุรพบท น. บุพบท, คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ ทำหน้าที่เชื่อมคำต่อคำอยู่หน้านาม สรรพนาม หรือกริยา มีคำว่า ด้วย โดย ใน เป็นต้น เช่น เขียนด้วยดินสอ หนังสือของฉัน กินเพื่ออยู่. บรุพผลคุนี, ปรุพผลคุนี, ปพุพผลคุนี [-ผนละคุนี, ปุระพะ-, ปุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวงเห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก. บุรพภัทรบท, ปุพพะภัททะ [-พัดทฺระบด, ปุบพะพัดทะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก. บุรพอาษาฒ, บุพพาสาฬหะ, ปุรพษาฒ [-อาสาด, บุบพาสานหะ, บุบพาสานละหะ, ปุระพะสาด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้าง หรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก. บุรพาจารย์, บูรพาจารย์ [บุระ-,บูระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา, อาจารย์คนก่อน ๆ ของสถาบันการศึกษา. {ส. ปูรฺวาจารฺย:ป. ปุพฺพาจริย}.

• บุรพาจารย์, บูรพาจาร - ดู บุรพ-.

• บุระ - น. กำแพงที่มีป้อมค่าย, หอ, วัง, เมือง. {ป. ปุร}.

• บุรัตถิมทิศ - [-ถิมะทิด] น. ทิศตั้งอยู่เบื้องหน้า, ทิศตะวันออก. {ป. ปุรตฺถิมทิส}.

• บุราณ - ว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู {สังข์ทอง}. {ป., ส. ปุราณ}. บุราณทุติยิกา [บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. {ป.}.