ความหมาย

• 
  

  น. ความปรารถนาอันแรงกล้าในความดี, บุญที่ให้สำเร็จได้ตามความปรารถนา. {ป. ปุญฺญาภินิหาร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บุญญาภิสังขาร - น. สภาพที่บุญตกแต่ง. {ป. ปุญฺญาภิสงฺขาร}.

• บุณฑริก - [บุนดะริก, บุนทะริก] น. บัวขาว: ชื่อสังขยาคือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๑๑๒ ตัว: ชื่อช้างตระกูล ๑ ในตระกูลช้างทั้ง ๑๐. {ป., ส. ปุณฺฑรีก}.

• บุณมี - [บุนนะมี] น. วันเพ็ญ. {ป. ปุณฺณมี: ส. ปูรฺณมี}.

• บุณย์ - น. บุญ. {ส. ปุณฺย: ป. ปุญฺญ}.

• บุตร, บุตร- - [บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. {ส. ปุตฺร: ป. ปุตฺต}. บุตรธรรม [บุดตฺระทำ] น. หน้าที่ของลูก. บุตรบุญธรรม [บุดบุนทำ] {กฎ} น. บุคคลหนึ่งซึ่งบุคคลอื่นที่มิใช่บิดามารดาโดยชอบด้วยกฎหมายได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรบุญธรรม บุตรบุญธรรมมีสิทธิและหน้าที่เช่นเดียวกับบุตรโดยสายโลหิตของผู้รับบุตรบุญธรรม. บุตรา [บุดตฺรา] {กลอน} น. ลูก, ลูกชาย. บุตรี[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. {ส. ปุตฺรี}.