ความหมาย

• 
  

  ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้. บี้แบน ว. แบนจนผิดรูปผิดร่างเพราะถูกกดหรือทับ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บี้ ๒ - น. ตัวไหมที่ออกจากฝัก มีปีกแล้ว. {ลัทธิ}.

• บีเยศ - {กลอน} ว. ที่รัก เช่น ยงงมิ่งเมืองบนบี เยศเย้า {ยวนพ่าย}.

• บีฑา - [-ทา] {แบบ} ก. เบียดเบียน, บีบคั้น, รบกวน, เจ็บปวด. {ส. ปีฑา: ป. ปีฬ}.

• บีตา - {ฟิสิกส์} น. ชื่ออนุภาคที่พุ่งออกมาจากนิวเคลียสของอะตอมกัมมันตรังสี มี ๒ ชนิด คือ อิเล็กตรอนและ โพซิตรอน. {อ. beta particle}, มักเรียกกระแสอนุภาคบีตาว่า รังสีบีตา ซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วประมาณ ๒๙๐,๐๐๐ กิโลเมตรต่อวินาที มีอำนาจในการเจาะทะลุมากกว่ารังสีแอลฟา แต่น้อยกว่ารังสีแกมมา. {อ. beta rays}.

• บีบ - ก. ใช้มือเป็นต้นกดด้านทั้ง ๒ ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้าหากัน เช่น บีบมะนาว, โดยปริยายหมายถึง กดดัน เช่น ถูกบีบ. บีบขนมจีน ก. บีบแป้งขนมจีนที่อยู่ในห่อผ้าที่เย็บติดกับหน้าแว่น แล้วโรยให้เป็นเส้นลงในนํ้าเดือด, โรยขนมจีน ก็ว่า. บีบขมับ ก. เอาไม้คาบเข้าที่ขมับทั้ง ๒ ข้าง แล้วผูกรวบรัดหัวท้ายไม้คาบนั้นเข้าด้วยกันเป็นวิธีลงโทษในสมัยโบราณแบบหนึ่ง.บีบคั้น ก. บีบบังคับให้ได้รับความลำบาก. บีบน้ำตา ก. แกล้งร้องไห้, ร้องไห้. บีบบังคับ ก. กดขี่. บีบรัด ก. ทำให้รู้สึกอึดอัดใจเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งคล้ายถูกบีบถูกรัด.