ความหมาย

• 
  

  น. ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท: คัมภีร์พระไตรปิฎก, พุทธพจน์, เรียกว่า พระบาลี. {ป., ส. ปาลิ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บ่าว - น. คนรับใช้: {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ชายหนุ่ม: เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรส ว่า เจ้าบ่าว, คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรสซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว. บ่าวไพร่ น. คนรับใช้.

• บ่าวขุน ๑ - น. ชื่อวิธีนุ่งผ้า นุ่งห้อยชายข้างหนึ่งอย่างพระยายืนชิงช้านุ่ง. {สิบสองเดือน}.

• บ่าวขุน ๒ - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น บ่าวขุนกางเขนเขจร {สมุทรโฆษ}.

• บาศ - น. บ่วง เช่น นาคบาศ เชือกบาศ. {ส. ปาศ: ป. ปาส}.

• บาศก์ - น. ลูกเต๋า, ลูกสกา, ใช้ว่า ลูกบาศก์. {ส. ปาศก: ป. ปาสก}.