ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. {ป., ส. ปานีย}. บานิโยทก, บานีโยทก น. นํ้าที่ควรดื่ม เช่น อันกอปรด้วยมางษมัศยาหาร สุราบานบานิโยทก ให้อิ่มอกราษฎร์ถ้วนหน้า {ม. คำหลวง วนประเวศน์}.