กลับ
คำว่า
บัน ๒
ความหมาย
ก. ผัน, ผิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บั้น ๒
- น. ชื่อมาตราตวงข้าวเปลือก มีอัตรา ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน. บั้นหลวง น. ชื่อมาตราตวงตามวิธีประเพณีมีอัตราเท่ากับ ๑,๐๐๐ ลิตร.
บัน ๓
- ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. {ดึกดำบรรพ์}. บันเบา ว. น้อย {โดยมากมักใช้ในทางปฏิเสธหรือเป็นเชิงคำถาม} เช่น เขามีวาทศิลป์พูดชักจูงใจคนไม่บันเบาทีเดียว.
บันเดิน
- ก. ทำให้เดิน.
บันเทิง
- ก. เบิกบาน, รื่นเริง: ทำให้รู้สึกสนุก เช่น รายการบันเทิง, บำเทิง หรือ ประเทิง ก็ว่า. บันเทิงกาสร น. ชื่อเพลงระบำสำหรับกาสร ใช้ในการแสดงโขน ตอนพาลีสอนน้อง. บันเทิงคดี น. เรื่องที่เขียนหรือแต่งขึ้นโดยมุ่งให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่าน.
บันเหิน
- {กลอน} ก. เหาะไป, บินไป, โบราณเขียนเป็น บันเหอร ก็มี เช่น ดอกบววบินบนบันหารบันเหอรจับจร {ม. คำหลวงมหาพน}.