ความหมาย

• 
  

  [-แซก] น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่, คู่กับ บังสูรย์อยู่ระหว่างฉัตร, โบราณเรียก ทานตะวัน หรือ ทอนตะวัน ก็มี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บั้งแบว - {กลอน} ว. มีหน้าตาพิลึก เช่น หูตาบั้งแบวเหมือนแมวคราว {สังข์ทอง}.

• บังโกรยตัวผู้, บังโก - [-โกฺรย-] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.

• บังกะโล - น. บ้านยกพื้นชั้นเดียว มีระเบียงกว้าง. {อ. bungalow}.

• บังกัด - ก. ปิดบัง, อำพราง, เช่น มาตราหนึ่ง ผู้ใดบังกัดพี่น้องลูกหลานเผ่าพันธุ์แห่งงานท่านก็ดี ส่งเสียไปอยู่ประเทษเมืองอื่นดั่งนั้น ท่านว่าเสมอพวกศึก ให้มีโทษ ๖ สถาน, บังกัดข้าคนท่านไว้เรือนตนก็ดี ฃ้าคนท่านหนีมาสู้หาตน ๆ เล้าโลมเอาข้าคนท่านไว้ก็ดี {สามดวง}.

• บังคน - {ราชา} น. อุจจาระหรือปัสสาวะ, ใช้ว่า พระบังคน. บังคนเบา {ราชา} น. ปัสสาวะ, ใช้ว่า พระบังคนเบา. บังคนหนัก {ราชา} น. อุจจาระ, ใช้ว่า พระบังคนหนัก.