ความหมาย

• 
  

  [บัน-] ก. เพิ่มให้ครบจำนวน เช่น บรรจบให้ครบร้อย บรรจบให้ครบถ้วน: จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปูกระดานให้บรรจบกัน ทาง ๒ สายมาบรรจบกัน, ทำให้เข้ากันสนิท เช่น ติดกรอบหน้าต่างให้มุมบรรจบกัน: ชนขวบ เช่น บรรจบรอบปี, ประจบ ก็ใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บรรจวบ - [บัน-] ก. ประจวบ, ประสบ, พบปะ, สบเหมาะ, บังเอิญพบ.

• บรรจุ - [บัน-] ก. ประจุ, ใส่ลงในขวด หีบ หรือถุง เป็นต้น, ใส่ลงไว้ในภาชนะหรือสถานที่ที่ใดที่หนึ่งที่มิดชิด เช่น บรรจุอังคาร บรรจุอัฐิ บรรจุศพ: โดยปริยายหมายความว่า ให้เข้าประจำที่, ให้เข้าประจำตำแหน่งครั้งแรก, เช่น บรรจุให้เป็นข้าราชการ, ใส่ลงไว้ตามอัตรา เช่น บรรจุเข้าไว้ในรายการ.

• บรรณ, บรรณ- - [บัน, บันนะ-] น. ปีก: หนังสือ: ใบไม้. {ส. ปรฺณ: ป. ปณฺณ}. บรรณกุฎี น. กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้. {ส. ปรฺณ + กุฏิ}. บรรณพิภพ, บรรณโลก {แบบ} น. วงการหนังสือ. บรรณศาลา น. ที่สำนักของฤๅษีหรือผู้บำเพ็ญพรตเป็นต้น ถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้. {ส. ปรฺณศาลา: ป. ปณฺณสาลา ว่า โรงที่มุงและบังด้วยใบไม้}. บรรณสาร {โบ} น. หนังสือราชการ.บรรณาการ [บันนากาน] น. สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี. {ป. ปณฺณาการ: ส. ปรฺณาการ}, ในบทประพันธ์ใช้ว่า บรรณา ก็มี. บรรณาคม [บันนาคม] น. ห้องหนังสือ. บรรณาธิกร [บันนา-] ก. รวบรวมและจัดเลือกเฟ้นเรื่องลงพิมพ์. บรรณาธิการ [บันนาทิกาน] น. ผู้จัดเลือกเฟ้น รวบรวม ปรับปรุง และรับผิดชอบเรื่องลงพิมพ์.บรรณานุกรม [บันนานุกฺรม] น. บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบการค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ยุคใดยุคหนึ่งหรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่ง มักจะมีรายละเอียดเกี่ยวกับการพิมพ์. บรรณารักษ์ [บันนารัก ] น. บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด. บรรณารักษศาสตร์ [บันนารักสะสาด, บันนารักสาด] น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.

• บรรณาการ - ดู บรรณ, บรรณ-.

• บรรณาคม - ดู บรรณ, บรรณ-.