[นิยะยานิกะ-] {แบบ} ว. ที่นําออกไปจากทุกข์ เช่น มหาสติปัฏฐานสูตรเป็นนิยยานิกธรรม คือ ธรรมที่นําสัตว์ออกจากทุกข์. {ป. นิยฺยานิก, ส. นิรฺยาณิก}.