{โบ} ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอด พิจลการ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. ก่นแต่ ก. เฝ้าแต่, มัวแต่, เช่น ก่นแต่จะร้องไห้.