[นิกคะหะ-, นิกคะหะ] {แบบ} น. การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. {ป. นิคฺคห}. นิคหกรรม น. การลงโทษที่สงฆ์ทําแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. {ป. นิคฺคหกมฺม}.