ความหมาย

• 
  

  [-กอน] น. หมู่, พวก. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นิกรอยด์ - [-กฺรอย] น. ชนชาติผิวดํา มีลักษณะผมหยิกขอดติดศีรษะ ปากหนา เช่น นิโกร ซาไก. {อ. Negroid}.

• นิกาย - น. หมู่, พวก, หมวด, ใช้เกี่ยวกับศาสนา ในกรณีเช่นคณะนักบวชในศาสนาเดียวกัน ที่แยกออกไปเป็นพวก ๆ เช่น มหานิกาย ธรรมยุติกนิกาย นิกายโรมันคาทอลิก นิกายโปรเตสแตนต์: เรียกคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกที่แยกออกเป็น ๕ หมวดใหญ่ คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตนิกาย อังคุตรนิกาย ขุทกนิกาย. {ป., ส.}.

• นิคม - น. หมู่บ้านขนาดใหญ่, ถิ่นฐานหรือชุมชนที่เกิดขึ้นจากการตั้งหลักแหล่ง, หมู่บ้านใหญ่หรือตําบลที่ประชาชนเข้าไปตั้งถิ่นฐานอยู่เพื่อประกอบอาชีพเป็นหลักฐาน เช่น นิคมสร้างตนเอง นิคมอุตสาหกรรม. {ป.: อ. settlement}. นิคมที่ดิน น. ที่ดินที่รัฐจัดสรรให้ประชากรอพยพครอบครัวเข้าไปตั้งถิ่นฐานเพื่อประกอบอาชีพและอยู่อาศัยอย่างเป็นระเบียบ โดยมีการวางแผนเพื่อพัฒนาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ สังคม และวิชาชีพ รวมทั้งบริการสาธารณูปโภคต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้า. นิคมสร้างตนเอง {กฎ} น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรที่ขาดแคลนที่ดินทํากินได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น. นิคมสหกรณ์ {กฎ} น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสหกรณ์ เพื่อให้ราษฎรที่ขาดแคลนที่ดินทํากินได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลักแห่งในที่ดินนั้น โดยให้มีการก่อตั้งสหกรณ์ขึ้น. นิคมอุตสาหกรรม {กฎ} น. เขตพื้นที่ที่กําหนดไว้สําหรับการประกอบอุตสาหกรรม พาณิชยกรรม การบริการ และกิจการอื่นที่เป็นประโยชน์หรือเกี่ยวเนื่องกัน.

• นิครนถ์ - [-คฺรน] น. นักบวชในศาสนาเชน. {ส. นิรฺคฺรนฺถ: ป. นิคณฺฐ ว่า ผู้ปราศจากกิเลสเครื่องร้อยรัด}.

• นิคห-, นิคหะ - [นิกคะหะ-, นิกคะหะ] {แบบ} น. การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. {ป. นิคฺคห}. นิคหกรรม น. การลงโทษที่สงฆ์ทําแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. {ป. นิคฺคหกมฺม}.