ว. สีขาวปนเหลืองเล็กน้อย: ผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง, เช่น ผิวนวล. น. ผงแป้งที่โรยบนก้อนแป้งเวลานวดหรือปั้นเพื่อไม่ให้ติดมือติดภาชนะเป็นต้น: ละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น นวลมะม่วง นวลแตง นวลใบตอง. นวลระหง ว. มีรูปทรงงาม. นวลลออ ว. ผุดผ่อง, งามดี.นวลละออง ว. ผุดผ่องเป็นยองใย. นวลหง [นวนละหง] {โบ: กลอน} ว. มีสีเนื้อนวลงาม: งามเลิศ เช่น พระสังข์ตั้งแต่วันนั้นมา ไม่ไว้ใจรจนานวลหง {สังข์ทอง}.