[ทีคะ-] {แบบ} ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. {ป.: ส. ทีรฺฆ}. ทีฆชาติ น. งู. {ป.}. ทีฆนิกาย น. ชื่อคัมภีร์นิกายแรกแห่งพระสุตตันตปิฎก แปลว่า หมวดยาว รวบรวมพระสูตรขนาดยาวไว้ในหมวดนี้. ทีฆสระ น. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู ฤๅ ฦๅ เอ ไอ โอ เอา, ในภาษาไทยได้แก่ อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว. ทีฆายุ {แบบ} ว. อายุยืน. {ป.}.ทีฆายุกา {แบบ} ว. มีอายุยืน {ใช้แก่หญิง}. {ป.}. ทีฆายุโก {แบบ} ว. มีอายุยืน {ใช้แก่ชาย}. {ป.}.