น. ส่วนที่อยู่สุดด้านหนึ่ง, ตรงข้ามกับ ด้านหัว เช่น ท้ายเรือ, ตรงข้ามกับ ด้านหน้า เช่น ท้ายวัง, ตรงข้ามกับ ต้น เช่น ท้ายฤดู. ท้ายเขื่อน น. ท้ายนํ้า. ท้ายครัว {ปาก} ว. ทางภรรยา เช่น เข้าท้ายครัว หมายความว่าเข้าทางภรรยา. ท้ายโต่ง น. ท้ายที่สูงโด่งขึ้นไป {ใช้แก่เรือ}. ท้ายทอย น. ส่วนสุดของกะโหลกศีรษะด้านหลัง, กำด้น. ท้ายน้ำ น. บริเวณที่ระบายนํ้าออกทางด้านล่างของตัวเขื่อน, ท้ายเขื่อน ก็เรียก. ท้ายฝน น. ปลายฤดูฝน. ท้ายสังข์ น. ท้ายสุดของปืนใหญ่แบบไทย มีลักษณะงอนคล้ายก้นของหอยสังข์.