น. ฝั่งนํ้าสำหรับขึ้นลงหรือจอดเรือ, ท่านํ้า ก็เรียก: โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน ท่ารถขนส่ง ท่าอากาศยาน: เรียกนํ้าในแม่นํ้าลำคลอง ว่า นํ้าท่า, คู่กับ นํ้าฝน. ท่าข้าม น. ที่สำหรับขึ้นลงเรือหรือแพข้ามฟาก. ท่ารถ น. ที่จอดรถโดยสารต้นทางและปลายทาง. ท่าเรือ น. ที่จอดเรือ, สถานที่สำหรับให้บริการแก่เรือในการจอด เทียบบรรทุก หรือ ขนถ่ายของ. ท่าอากาศยาน น. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบินที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, {ปาก} สนามบิน.