ความหมาย

• 
  

  ก. ทำให้เป็นช่องทะลุ เช่น ทะลวงปล้องไม้ไผ่, ทำให้เป็นทางหรือเป็นช่องทะลุเข้าไป เช่น ทะลวงฟัน บุกทะลวง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทะลอก - น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Parinari anamense Hance ในวงศ์ Chrysobalanaceae ไม้ใช้ทำเครื่องบนและเครื่องล่างของเรือน เมล็ดให้นํ้ามันใช้ทากันนํ้าซึมและผสมยางรักทำเครื่องเขิน, มะพอก ก็เรียก.

• ทะลัก - ก. อาการที่สิ่งที่แออัดกันอยู่หรือถูกกีดกั้นผลุดหรือหลุดออกมาโดยแรง เมื่อสิ่งกีดกั้นแตกหรือพังทลายลง เช่น ถูกแทงไส้ทะลัก น้ำทะลักออกจากเขื่อน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สินค้าที่กักตุนทะลักออกมา.

• ทะลักทะแลง - {โบ} ก. ลักลั่นกัน, ไม่เป็นระเบียบ.

• ทะลาย - น. ช่อผลของหมากหรือมะพร้าวที่ออกเป็นกลุ่มรวมกัน เช่น ทะลายหมาก ทะลายมะพร้าว, อัน ก็เรียก, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หมากทะลายหนึ่ง มะพร้าว ๒ ทะลาย.

• ทะลิ่น - {กลอน} ก. ทะเล้น, หน้าเป็น. ทะลิ่นชระลั่ง [-ชะ-] {กลอน} ก. ประมาท, โบราณเขียนเป็น ทลีนชรล่งง เช่น อมฺมตาต อปฺปมตฺตา ภเวยฺยาถาติ โอวทิตฺวา ดูกรสองเจ้าจงสองเจ้าอย่าได้ทลีนชรล่งงค่อยน่งงเฝ้าพระบาทอย่าได้คลาศพระองค์พระพ่อเลอย {ม. คำหลวง กุมาร}.