ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างพรวดพราดโดยไม่ถูกกาลเทศะหรืออย่างไม่ระมัดระวัง เช่น เดินทะเล่อทะล่าเข้าไปในที่ประชุม วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปที่ถนนเลยถูกรถชน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทะเลาะ - ก. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน. ทะเลาะเบาะแว้ง ก. ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หยุม ๆ หยิม ๆ.

• ทะเลิ่กทะลั่ก - ว. อาการที่ทำ หน้าตาตื่น เหลียวหน้าเหลียวหลัง เช่น เขาวิ่งทะเลิ่กทะลั่กเข้ามา.

• ทะเวน - {โบ} ก. ตระเวน, ตะเวน หรือ กระเวน ก็ว่า.

• ทะแม่ง, ทะแม่ง ๆ - {ปาก} ว. มีกลิ่นหรือรสผิดปรกติ เช่น น้ำหอมขวดนี้กลิ่นทะแม่ง แกงถ้วยนี้รสทะแม่ง ๆ: มีลักษณะลับลมคมในหรือมีอะไรเคลือบแฝงอยู่ทำให้น่าสงสัย.

• ทะแย - น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น สมัยอยุธยา หน้าทับปรบไก่ มี ๒ ท่อน ที่เป็นอัตรา ๓ ชั้น นิยมทำเป็นเพลงเดี่ยว: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงตับ เช่น มโหรีตับทะแย. ทะแยกลองโยน น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ใช้ทำนองเพลงทะแย อัตรา ๒ ชั้น มาบรรเลง และตีกลองสองหน้า หน้าทับกลองโยน เลียนวิธีการตีกลองชนะในกระบวนแห่ในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราสถลมารค ปี่ชวามักเป่าเพลงทะแยกลองโยนเข้ากับกลองชนะในกระบวนเสด็จ, ในการเทศน์มหาชาติใช้บรรเลงเป็นเพลงประจำกัณฑ์นครกัณฑ์, เรียกสั้น ๆ ว่า กลองโยน.