ความหมาย

• 
  

  คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอนมีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ทะท่าว ทะทึก. ทะทาย ก. จับ, ถือ. ทะท่าวก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบ, เติม. ทะท้าว ว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ. ทะทึก ว. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทะ ๒ - {กลอน} ก. ปะทะ เช่น ของ้าวทบประทะกัน {ตะเลงพ่าย}.

• ทะเทียด - {โบ} น. กลองของแขกแบบหนึ่ง มี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือซ้ายตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้มีรูปงอตี.

• ทะเบียน - น. บัญชีจดลักษณะจำนวนคน จำนวนสัตว์ หรือ จำนวนสิ่งของ ตลอดจนการงานต่าง ๆ ที่รัฐบันทึกไว้เป็นหลักฐานเกี่ยวกับประชาชนพลเมือง. ทะเบียนบ้าน {กฎ} น. ทะเบียนประจำบ้านแต่ละบ้านซึ่งแสดงเลขประจำบ้านและรายการของคนทั้งหมดผู้อยู่ในบ้าน.ทะเบียนสำมะโนครัว ดู สำมะโนครัว.

• ทะเยอทะยาน - ก. อยากมีฐานะหรือภาวะสูงกว่าดีกว่าที่เป็นอยู่.

• ทะเล - น. ห้วงนํ้าเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.ทะเลทราย น. อาณาบริเวณที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยทราย มีอากาศหนาวจัดในเวลากลางคืนและร้อนจัดในเวลากลางวัน ยากแก่การดำรงชีวิต มีพืชขึ้นอยู่น้อยมาก. ทะเลใน น. ทะเลภายใน, ทะเลหน้าใน ก็เรียก. ทะเลบ้า น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับสองไม้: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. ทะเลภายใน น. ทะเลประเภทที่อยู่เข้ามาภายในพื้นแผ่นดิน และเกือบไม่มีทางติดต่อกับทะเลหรือมหาสมุทรภายนอก, ทะเลใน หรือ ทะเลหน้าใน ก็เรียก. {อ. inland sea}. ทะเลสาบ น. ห้วงนํ้าใหญ่ที่มีแผ่นดินล้อมรอบมี ๒ ชนิด คือทะเลสาบนํ้าจืด และทะเลสาบนํ้าเค็ม. {ข. สาบ ว่า จืด}. ทะเลหน้าใน น. ทะเลภายใน, ทะเลใน ก็เรียก. ทะเลหลวง น. ทะเลใหญ่, มหาสมุทร, ทะเลหรือมหาสมุทรที่อยู่นอกน่านนํ้าอาณาเขตของประเทศที่เป็นเจ้าของ. ทะเลไหล่ทวีป น. บริเวณทะเลตื้นที่อยู่เหนือไหล่ทวีป. {อ. epicontinental sea}. ทะเลอาณาเขต น. ส่วนของทะเลซึ่งแต่ละประเทศกำหนดว่าอยู่ภายใต้อำนาจอธิปไตยของประเทศนั้น ๆ โดยกำหนดเป็นระยะทางวัดจากชายฝั่งทะเลตามแต่จะตกลงกัน. {อ. territorial sea}.