น. ธาตุแท้ชนิดหนึ่งเนื้อแน่นมาก สีเหลืองสุกปลั่ง เป็นโลหะมีค่า, เรียกเต็มว่า ทองคำ, โบราณกำหนดคุณภาพของเนื้อ ตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง เช่น ทองเนื้อหก คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๖ บาท ทองเนื้อเก้า คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท. {ประกาศ ร. ๔}, ทองเนื้อเก้านี้เป็นทองแท้เป็นทองบริสุทธิ์ เรียกว่า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ทองนพคุณ หรือบางทีเรียกว่าทองชมพูนุท เช่น ดังทองชมพูนุทเนื้อเก้า {สังข์ทอง ตอนตีคลี}: เรียกสิ่งที่ทำด้วยทองเหลือง ว่า ทอง ก็มี เช่น กระทะทอง หม้อทอง, โดยปริยายหมายถึงสีเหลือง ๆ อย่างสีทอง เช่น เนื้อทอง ผมทอง แสงทอง, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น ขนมทองคือขนมชนิดหนึ่ง รูปวงกลม มีนํ้าตาลหยอดข้างบน, ปลาทอง คือปลาชนิดหนึ่ง ตัวสีเหลืองหรือแดงส้ม. {ถิ่น–พายัพ} น. ทองเหลืองที่ตีแผ่เป็นแผ่นบาง ลงรักแล้วปิดทองคำเปลว นิยมใช้หุ้มองค์พระเจดีย์ ป้องกันการผุกร่อน, ทองสักโก ก็ว่า. ทองชมพูนุท น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ มีสีเหลืองเข้มออกแดง, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือทองนพคุณ ก็เรียก. ทองชุบ น. โลหะชุบทอง, ทองวิทยาศาสตร์ ก็เรียก. ทองดอกบวบ น. ทองเนื้อหก มีสีเหลืองอ่อนคล้ายดอกบวบ. ทองดำ ๑ น. ทองชนิดหนึ่งโบราณเข้าใจกันว่ามีสีเนื้อดำ นับถือเป็นของวิเศษ. ทองแดง ๑ น. ธาตุลำดับที่ ๒๙ สัญลักษณ์ Cu เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีแดง หลอมละลายที่ ๑๐๘๓ °ซ. เนื้ออ่อนบุให้เป็นแผ่นบางและรีดเป็นเส้นลวดได้ง่าย เป็นตัวนำความร้อนและไฟฟ้าได้ดี. {อ. copper}. ทองต้นแขน น. เครื่องประดับชนิดหนึ่งสวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า. ทองตรา {โบ} น.ทองคำที่ทำ รูปลักษณะอย่างเงินพดด้วง มีขนาดต่าง ๆ สำหรับพระราชทานแก่บุคคลเพื่อเป็นที่ระลึกในวาระสำคัญ. ทองตะกู น.ทองตะโก. ทองตะโก น. สีทองที่เกิดจากการใช้รงผสมนํ้ามันยางอาบลงบนแผ่นตะกั่ว ถ้าทาลงบนโลหะจะจับแน่นและกันสนิมได้,ทองตะกู หรือ ทองตากู ก็เรียก. ทองตากู น. ทองตะโก. ทองทราย น. ทองที่เป็นเม็ด ๆ อย่างทรายปนอยู่กับทราย. ว. มีพื้นทาทองให้เป็นจุด ๆ อย่างเม็ดทราย. ทองทศ น. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของ ชั่ง = ๘ บาท. ทองทึบ ว. มีพื้นปิดทองทึบทั้งหมด. น. เรียกหีบศพของหลวงชั้นอนุวงศ์ ว่า หีบทองทึบ. ทองธรรมชาติ ๑ น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. ทองนพคุณ น. ทองคำเนื้อเก้าเป็นทองบริสุทธิ์ โบราณกำหนดราคาตามคุณภาพของเนื้อทอง หนัก ๑ บาท เป็นเงิน ๙ บาท เรียกว่าทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ, เรียกสั้น ๆ ว่าทองนพคุณ, ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. ทองนพคุณเก้าน้ำ น. ทองนพคุณ. ทองนอก น. ทองเค.ทองเนื้อกษัตริย์ น. ทองคำเนื้อแท้ไม่มีอื่นปน. ทองเนื้อเก้า น. ทองคำบริสุทธิ์โบราณกำหนดคุณภาพของเนื้อตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท, ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก.ทองเนื้อแท้ น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก. ทองบรอนซ์ น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, ทองสัมฤทธิ์ หรือ สัมฤทธิ์ ก็เรียก. {อ. bronze}. ทองใบ น. ทองคำที่มีเนื้อทองร้อยละ ๙๙.๙ และตีแผ่ให้เป็นแผ่นบางที่สุดได้ ๐.๐๓ มิลลิเมตร. ทองประทากล้อง น. ทองคำที่ตีแผ่เป็นแผ่น สำหรับบุพระพุทธรูปเป็นต้น. ทองประทาศี น. ทองคำเปลว. ทองปราย {โบ} น. ปืนคาบศิลาอย่างโบราณลำกล้องทำด้วยทองเหลือง ปากบาน ยิงด้วยกระสุนลูกปราย เช่น ล้วนถือทองปรายทุกคน {รามเกียรติ์ ร. ๑}. ทองปลายแขน ๑ น. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.ทองแป {โบ} น. เหรียญทองมีลักษณะกลมแบนที่ออกมาใช้เป็นเงินตราในสมัยรัชกาลที่ ๔ ทำด้วยทองคำมี ๓ ขนาด ราคาแตกต่างกัน คือ ทองทศ ทองทิศ ทองพัดดึงส์. ทองแผ่นเดียวกัน {สำ} ว. เกี่ยวดองกันโดยการแต่งงาน. ทองพระบาท {ราชา} น. กำไลเท้า.ทองพัดดึงส์ น. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๓๒ ของชั่ง = ๒.๕๐ บาท.ทองพิศ น. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท. ทองไม่รู้ร้อน{สำ} ว. เฉยเมย, ไม่สะดุ้งสะเทือน. ทองรูปพรรณ [-รูบปะพัน] น. ทองคำที่ทำสำเร็จเป็นเครื่องประดับและของใช้ต่าง ๆ. ทองแล่ง น.ทองคำที่เอามาแผ่เป็นแผ่นบาง ๆ แล้วแล่งหรือตัดออกเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้ายกทอง. ทองวิทยาศาสตร์ น. โลหะชุบทอง, ทองชุบ ก็เรียก. ทองสักโก ดู ทองจังโก. ทองสัมฤทธิ์ น. โลหะเจือชนิดหนึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, สัมฤทธิ์ หรือ ทองบรอนซ์ ก็เรียก. ทองหมั้น น. ทองคำที่ฝ่ายชายมอบให้ไว้แก่ฝ่ายหญิง แสดงความมั่นหมายว่าจะแต่งงานด้วย.ทองหยอง {ปาก} น. ทองรูปพรรณ. ทองหยอด น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่แดงประสมแป้งเล็กน้อย หยอดเป็นลูกกลม ๆ อย่างหยดนํ้าในนํ้าเชื่อมเดือด ๆ, ลักษณนามว่า ลูก. ทองหยิบ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่แดงตีให้ขึ้นเล็กน้อย หยอดเป็นแผ่นเล็ก ๆ ในนํ้าเชื่อมร้อน ๆ ตั้งไฟให้สุก แล้วช้อนออกมาหยิบเป็นกลีบ ๆ ๕ หรือ ๗ หยิบ ใส่ถ้วยตะไลทิ้งไว้ให้คงรูป, ลักษณนามว่า ดอก. ทองเหลือง น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยทองแดงและสังกะสีลักษณะเป็นโลหะสีเหลือง. ทองอังกฤษ น. เรียกโลหะชนิดหนึ่งเป็นแผ่นบาง ๆ สีคล้ายทองคำหรือสีอื่น ๆ ก็มี ใช้สลักหรือปรุเป็นลายประดับเครื่องศพเป็นต้น. ทองเอก น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เคี่ยวน้ำกะทิกับน้ำตาลจนเหนียว ทิ้งไว้ให้เย็นแล้วใส่ไข่แดง แป้งสาลี ตั้งไฟกวนจนแป้งร่อน อัดใส่พิมพ์เป็นรูปต่าง ๆ แต่งหน้าด้วยทองคำเปลวแผ่นเล็ก ๆ.