[ทะวิ] {แบบ} ว. สอง เช่น ทวิราช. {ป., ส.}. ทวิช, ทวิช- [ทะวิด, ทะวิชะ-] {แบบ} น. นก: พราหมณ์. {ป., ส. ทฺวิช ว่า ผู้เกิด ๒ หน}. ทวิชงค์ น. พราหมณ์. {ส.}. ทวิชชาติ น. ผู้เกิด ๒ ครั้ง, นก, หมู่นก: พราหมณ์. {ป., ส.}. ทวิชากร {แบบ} น. ฝูงนก. {ส.}. ทวิชาติ น. นก, หมู่นก: พราหมณ์. {ส. ทฺวิชาติว่า ผู้เกิด ๒ หน}. ทวิบถ น. สถานที่ที่ทางทั้ง ๒ ตัดผ่านกัน, สี่แยก. {ส.} ทวิบท, ทวิบาท น. สัตว์สองเท้า. {ส.}. ทวิป น. ช้าง. {ส. ทวิป ว่า ผู้ดื่ม ๒ หน คือ ด้วยงวงและด้วยปาก.}. ทวิภาค น. ๒ ส่วน {ส.}. ทวิภาคี {การทูต} ว. ๒ ฝ่าย. น. เรียกสัญญาระหว่างประเทศที่มีคู่สัญญา ๒ ฝ่าย ว่า สัญญาทวิภาคี. {bilateral treaty}.