ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง ไปถึงบ้าน: รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก: มากพอ เช่น ถึงเกลือ ถึงนํ้าตาล ถึงเครื่อง: จนกระทั่ง เช่น ถึงนํ้าตาตก ถึงลุกไม่ขึ้น,ถึงแก่ หรือ ถึงกับ ก็ว่า: บรรลุระดับที่กำหนด เช่น มีความรู้ไม่ถึง ฝีมือไม่ถึง. บ. สู่, กระทั่ง, ยัง, เช่น เรื่องนี้ถ้ารู้ถึงผู้ใหญ่จะไม่ดี เมื่อวานนี้เธอไม่มา ทุกคนต่างก็พูดถึงเธอ: ใช้เป็นคำจ่าหน้าในจดหมายระบุตัวผู้รับ. สัน. แม้ เช่น ถึงเขาจะเป็นเด็ก เขาก็มีความคิด: {ปาก} จึง เช่น ทำอย่างนี้ถึงจะดี. ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง{สำ} ก. ทำไปเรื่อย ๆ ไม่เร่งรีบว่าจะเสร็จเมื่อไร. {มาจากการเลียนเสียงรถไฟที่แล่นไปช้า ๆ}. ถึงกัน ก. ติดต่อไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ เช่น นาย ก กับ นาย ข เขาถึงกัน: มีจิตใจสื่อถึง เช่น ๒ คนนี้เขาถึงกัน เกิดอะไรขึ้นกับคนหนึ่ง อีกคนหนึ่งก็รู้สึกได้เหมือนกัน. ถึงแก่กรรม ก. ตาย {เป็นคำสุภาพ ใช้แก่คนทั่วไป}, ถึงมรณกรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า. ถึงแก่น ว. จนถึงสาระสำคัญ เช่น เขาวิเคราะห์เจาะลึกได้ถึงแก่น.ถึงแก่พิราลัย ก. ตาย {ใช้แก่เจ้าประเทศราช สมเด็จเจ้าพระยา หรือผู้ที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมเป็นการเฉพาะ}, ใช้ว่า พิราลัย ก็มี. ถึงแก่มรณกรรม ก. ตาย {เป็นคำสุภาพ ใช้แก่คนทั่วไป},ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า. ถึงแก่มรณภาพ ก. ตาย {ใช้แก่พระภิกษุสามเณรหรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น}, ที่ใช้สั้น ๆ ว่า ถึงมรณภาพ หรือ มรณภาพ ก็มี. ถึงแก่อนิจกรรม ก. ตาย {ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า}. ถึงแก่อสัญกรรม ก. ตาย {ใช้แก่เจ้าพระยาหรือเทียบเท่า}. ถึงขนาด ว. ได้ขนาด, เต็มที่, มากพอ. ถึงคราว ก. ถึงกำหนดจะเป็น เช่น ถึงคราวมีบุญ ถึงคราวตกอับ, ถ้าใช้ตามลำพัง มักหมายไปในทางไม่ดี เช่น เขาถึงคราวแล้ว. ถึงฆาต ก. ถึงที่ตาย เช่น ชะตาถึงฆาต. ถึงเงิน ว. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ เช่น จะให้เรื่องนี้สำเร็จเร็วก็ต้องถึงเงิน, เงินถึง ก็ว่า. ถึงใจ ก. จุใจ, สะใจ, สาแก่ใจ. ถึงชีพิตักษัย, สิ้นชีพตักษัย {ราชา} ก. ตาย {ใช้เฉพาะหม่อมเจ้า}, โบราณใช้ว่า ถึงแก่ชีพิตักษัย ก็มี. ถึงชีวิต ก. ประสบอันตรายถึงตาย. {ตัดมาจาก ถึงชีวิตันตราย}. ถึงที่ ก. ถึงคราวตาย. ถึงเป็นถึงตาย ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย. ถึงผ้า {โบ} ก. มีประจำเดือน, ตกผ้า ก็ว่า. ถึงพริกถึงขิง {สำ} ว. เผ็ดร้อนรุนแรง เช่น การโต้วาทีคราวนี้ถึงพริกถึงขิง. ถึงมรณกรรม ก. ตาย {เป็นคำสุภาพ ใช้แก่คนทั่วไป}, ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า. ถึงมรณภาพ ก. ตาย {ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น}, มรณภาพ ก็ว่า, ใช้เต็มว่า ถึงแก่มรณภาพ. ถึงลูกถึงคน ว. รุนแรง {ใช้แก่การเล่นกีฬาประเภทลูกบอล เช่นฟุตบอล}: ติดตามอย่างจริงจังใกล้ชิด เช่น เขาทำงานอย่างถึงลูกถึงคน. ถึงว่า {ปาก} คำกล่าวแสดงความคล้อยตาม เช่น คนหนึ่งพูดด้วยความแปลกใจว่า "ไม่นึกเลยว่าเขาจะเป็นคนเกะกะ" อีกคนหนึ่งก็คล้อยตามว่า "ถึงว่าซี". ถึงไหนถึงกัน ว. จนถึงที่สุด.