ก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา, ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้าถากดิน. ว. เฉียง ๆ, ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป. ถากถาง ก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.