ความหมาย

• 
  

  ก. เอาหมัดกระแทกพุงเป็นต้น. {จ. ตุ๊ย ว่า ทุบ, ตี}. น. เรียกตัวตลกที่ออกมาขัดจังหวะในการสวดคฤหัสถ์ ว่า ตัวตุ๊ย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตุ่ย ๆ - ว. กลิ่นเหม็นน้อย ๆ.

• ตุ้ย, ตุ้ย ๆ - ว. อาการที่เคี้ยวอาหารเต็มปากจนแก้มโป่งออกมา เช่น เคี้ยวตุ้ย ๆ กินตุ้ย ๆ.

• ตุ๊ยตุ่ย, ตุ๋ยตุ่ย - น. ชื่อว่าวชนิดหนึ่ง คล้ายว่าวจุฬา แต่หัวไม่ยาว มีไม้ยื่นออกไปสำหรับผูกคันธนู เมื่อถูกลมพัดใบธนูที่ทำด้วยใบลานจะพลิกหมุนกลับไปมาทำให้เกิดเสียงดังตุ๊ยตุ่ยคล้ายเสียงเพลง นิยมเอาว่าวขึ้นในเวลาเย็น แล้วเอาเชือกผูกไว้ตามต้นไม้เป็นต้นเพื่อฟังเสียงในเวลากลางคืน.

• ตุรคะ - [ตุระคะ] {แบบ} น. ม้า. {ป., ส.}.

• ตุรงค-, ตุรงค์ - [ตุรงคะ-] {แบบ} น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร คือ ปีมะเมีย. {ป., ส.}. ตุรงคราวี น. ชื่อโคลงโบราณ, คู่กับ มหาตุรงคราวี.