ความหมาย

• 
  

  ว. จํ้ามํ่า, ใช้ประกอบกับคำ อ้วน เป็น อ้วนตุ๊. ตุ๊ต๊ะ ว. อ้วนอุ้ยอ้าย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตุ๊ ๒ - {ถิ่น–พายัพ} น. พระภิกษุ. {มาจากคำว่า สาธุ}.

• ตุ, ตุ ๆ - ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ. ตุตัง ว. ตึตัง, เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น.

• ตุ๊กแก ๑ - น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Gekkonidae หัวโต ลำตัวยาว มีลายเป็นจุดสีต่าง ๆ กระจายอยู่ด้านบนของตัวเปลี่ยนสีได้ หางค่อนข้างยาว ตีนมีลักษณะพิเศษสามารถเกาะตามพื้นเรียบได้ ไข่กลมติดตามผนัง หลายชนิดร้องเสียงดัง ออกหากินในเวลากลางคืน ต๊กุแกที่พบบ่อยตามบ้านเรือนและในป่า ได้แก่ ตุ๊กแกใหญ่ [Gekko gecko {Linn.}] บางชนิดร่อนตัวได้ ได้แก่ ตุ๊กแกบินหางเฟิน {Ptychozoon lionatumAnnandale}, พายัพเรียก ต๊กโต, อีสานเรียก กับแก้. ว. มีลวดลายเป็นดอกดวงเลอะเทอะ เช่น ผ้าลายตุ๊กแก ตัวลายเป็นตุ๊กแก.

• ตุ๊กแก ๒ - {๑} ดู แค้. {๒} ดู เก๋า.

• ตุ๊กแกใบกลม - ดู ตีนตุ๊กแก {๓}.