ความหมาย

• 
  

  ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อแห้ง, มักใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตึ. ตึตัง ว. เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น, ตุตัง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตึก - น. อาคารที่ก่อสร้างด้วยอิฐถือปูนเป็นต้น. ตึกดิน {โบ} น. โรงก่ออิฐถือปูน สำหรับเก็บดินปืน: ตึกที่ก่อด้วยอิฐดิบ. ตึกแถว น. อาคารที่ก่อด้วยอิฐฉาบปูนหรือคอนกรีตทำเป็นห้อง ๆ เรียงติดกันไปเป็นแถว, ห้องแถว ก็เรียก. ตึกระฟ้า น. อาคารที่สูงมาก.

• ตึก ๆ, ตึ้ก ๆ, ตึ้กต - ว. เสียงดังอย่างเสียงหัวใจเต้นเวลาเหนื่อยหรือตกใจเป็นต้น.

• ตึง ๑ - ว. ไม่หย่อน เช่น เชือกตึง เส้นตึง, ค่อนข้างคับ เช่น เสื้อแขนตึง: มีอาการออกจะโกรธ ๆ เช่น หมู่นี้ดูตึงไป. ตึงเครียด ว. ใกล้จะถึงขั้นแตกหัก เช่น สถานการณ์ตึงเครียด. ตึงตัว ว. แก้ไขให้คลายความลำบากหรือความคับแค้นได้ยาก เช่น เศรษฐกิจอยู่ในภาวะตึงตัว. ตึงเปรี๊ยะ ว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.

• ตึง ๓ - ดู พลวง ๒.

• ตึ๊ดตื๋อ - ว. มาก, ใช้ประกอบกับคำ มืด เป็น มืดตึ๊ดตื๋อ.