ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. แถบ, ซีก, แปลง, {ใช้แก่ที่ดินหรือร่างกาย}, จำหระ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ติ - ก. ชี้ข้อบกพร่อง. ติเตียน ก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย. ติเรือทั้งโกลน {สำ} ก. ตำหนิสิ่งที่ยังทำไม่เสร็จหรือที่ยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร, ติพล่อย ๆ ไปเสียก่อนที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร, มักใช้เข้าคู่กับ ติโขนยังไม่ได้แต่งตัว เป็นติเรือทั้งโกลน ติโขนยังไม่ได้แต่งตัว.

• ติก-, ติกะ - [ติกะ-] {แบบ} น. หมวด ๓ คือ ธรรมะที่รวมกันเป็นหมวด ๆ หมวดละ ๓ เช่น ไตรลักษณ์ ๓ ได้แก่ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อยู่ในหมวดติกะ. {ป.}.

• ติกาหรัง - [-หฺรัง] น. ตำหนัก เช่น ให้อยู่ยังที่ติกาหรังนิเวศน์วังลูกหลวงอาศัย {อิเหนา}. {ช.}.

• ติง ๑ - ก. ทักไว้, ท้วงไว้. ติงทุเลา {โบ} ก. ถ่วงเวลา, แย้งขอให้ระงับไว้ก่อน, เช่น แลอั้นคำค้านเสียมิได้ถามพญาณ แลอั้นคำ ท้วงติงทุเลาเสีย {สามดวง พระธรรมนูน}, ครั้นว่าพี่มีคำติงทุเลา ช่างกระไรไม่เอาสักอย่าง {รามเกียรติ์ ร. ๒}.

• ติ่ง ๑ - น. เนื้อหรือสิ่งเล็ก ๆ ที่งอกหรือยื่นออกมาจากส่วนใหญ่.