ความหมาย

• 
  

  ว. เสียงของหนัก ๆ ทึบ ๆ ตกลงจากที่สูง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ต้ำผาง - ว. เสียงดัง ของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.

• ต้ำพรวด - [-พฺรวด] ว. เสียงของตกลงไปในที่รกหรือในที่เหลว ๆ.

• ตำรวจ - [-หฺรวด] น. เจ้าหน้าที่ของรัฐ มีหน้าที่ตรวจตรารักษาความสงบ จับกุม และปราบปรามผู้กระทำผิดกฎหมาย เรียกชื่อตามหน้าที่ที่รับผิดชอบ เช่นตำรวจสันติบาล ตำรวจกองปราบ ตำรวจนํ้า ตำรวจรถไฟ ตำรวจป่าไม้. {ข. ฎํรวต, ตมฺรวต}. ตำรวจนครบาล น. ตำรวจผู้มีหน้าที่รักษาความสงบเรียบร้อยและจับกุมผู้กระทำผิดกฎหมายในเขตกรุงเทพมหานคร. ตำรวจภูธร น. ตำรวจผู้มีหน้าที่รักษาความสงบเรียบร้อยและจับกุมผู้กระทำผิดกฎหมายนอกกรุงเทพมหานคร. ตำรวจวัง น. ข้าราชการในพระองค์ มีหน้าที่ตรวจตรารักษาพระราชวัง และดูแลไม่ให้มีการละเมิดระเบียบประเพณีวังเป็นต้น. ตำรวจหลวง น. ข้าราชการในพระองค์ แต่งเครื่องแบบ สวมเสื้อนอก คอปิด กระดุม ๕ เม็ด นุ่งผ้าม่วงสีน้ำเงิน {หากแต่งเครื่องเต็มยศนุ่งผ้าม่วงเชิงมีลายดิ้นเงิน สวมเสื้อนอกคอตั้งสีม่วงเทา} สะพายกระบี่ สวมหมวกทรงประพาส มีหน้าที่รักษาพระองค์พระมหากษัตริย์และพระราชินี ณ ที่ประทับและนำเสด็จเป็นชุด ตามพระเกียรติยศในงานพระราชพิธีและพิธีด้วย เดิมเรียกว่า พระตำรวจหลวง.

• ตำรับ - [-หฺรับ] น. ตำราที่กำหนดไว้เป็นเฉพาะแต่ละเรื่องละราย เช่น ตำรับหอสมุดแห่งชาติ: ใบสั่งยา {ใช้เฉพาะแพทยศาสตร์}. {ข. ฎํราบ่, ตมฺราบ่}.

• ตำรา - น. แบบแผนที่ว่าด้วยหลักวิชาต่าง ๆ, ตำรับตำรา ก็ว่า. {ข. ฎํรา, ตมฺรา}.