{คณิต} น. จำนวนเลขที่ใช้ในการคำนวณหาคำตอบตามวิธีการทางคณิตศาสตร์ เช่น ตัวบวก ตัวลบ ตัวคูณ ตัวหาร, ลักษณนามใช้เรียกตัวเลข เช่น เลขท้าย ๒ ตัว. ตัวคูณร่วมน้อย น. จำนวนเต็มบวกที่มีค่าน้อยที่สุดซึ่งนำจำนวนเต็มบวกอื่น ๆ ตั้งแต่ ๒ จำนวนขึ้นไปมาหาร แล้วจะได้ผลลัพธ์ลงตัวพอดี เช่น ๗๐ เป็นตัวคูณร่วมน้อยของ ๑๔ และ ๓๕, ใช้อักษรย่อว่า ค.ร.น. ตัวตั้ง ๒ น. จำนวนเลขที่ตั้งไว้ก่อนสำหรับบวกลบคูณหาร.ตัวประกอบ ๒ น. จำนวนที่เมื่อคูณกันแล้วทำให้เกิดอีกจำนวนหนึ่ง เช่น ๒ x ๓ = ๖ จำนวน ๒ และ ๓ ต่างเป็นตัวประกอบของ ๖. ตัวแปร น .จำนวนจริงหรือจำนวนเชิงซ้อนที่มีค่าได้หลาย ๆ ค่าในช่วงหรือเซตที่กำหนดให้. {อ. variable}. ตัวเลข น.สัญลักษณ์ที่ใช้แทนจำนวนจริง เช่น ๑๒ 53 VIII. {อ. numeral}. ตัวหารร่วมมาก น. จำนวนเต็มบวกที่มีค่ามากที่สุดซึ่งนำไปหารจำนวนเต็มบวกอื่น ๆ ตั้งแต่ ๒ จำนวนขึ้นไปได้ลงตัวพอดี เช่น ๗ เป็นตัวหารร่วมมากของ ๑๔ และ ๓๕, ใช้อักษรย่อว่า ห.ร.ม.