ความหมาย

• 
  

  ก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน. ตะกุยตะกาย ก. พยายามคุ้ยข่วนหรือป่ายปีน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะกู - ดู กระทุ่ม ๑.

• ตะกูด - น. เครื่องถือท้ายเรือ คล้ายหางเสือ ทำด้วยไม้เป็นแผ่นใหญ่ รูปร่างคล้ายพาย มีด้ามยาว, จะกูด หรือ จังกูด ก็ว่า.

• ตะขบ - น. {๑} ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Flacourtia วงศ์ Flacourtiaceae เช่น ตะขบไทย {F. rukam Zoll. et Moritzi} ต้นมีหนาม ผลกลม สุกสีม่วงแดงหรือแดงเข้ม รสหวาน รากใช้ทำยาได้. {๒} ชื่อไม้ต้นชนิด Muntingia calabura L. ในวงศ์ Tiliaceae ต้นไม่มีหนาม ผลกลมเล็กกว่าตะขบไทย สุกสีม่วงแดงรสหวาน, ตะขบฝรั่ง ก็เรียก.

• ตะขบฝรั่ง - ดู ตะขบ {๒}.

• ตะขอ - ดู ตาขอ ที่ ตา ๒.