น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน: {โบ} ดีบุก {ปรัดเล, ปาเลกัว}: {วิทยา} ธาตุลำดับที่ ๘๒ สัญลักษณ์ Pb เป็นโลหะสีขาวแกมนํ้าเงิน ลักษณะเป็นของแข็ง เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๓๒๗.๔ °ซ. ใช้ประโยชน์ผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ สารประกอบของตะกั่วใช้ในอุตสาหกรรมสีทาตะกั่วและสารประกอบของตะกั่วเป็นพิษต่อร่างกาย. {อ. lead}. ตะกั่วเกรียบ น. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเช่นสังกะสี นิยมใช้ทำพระเครื่อง. ตะกั่วขาว ดู ตะกั่วนม. ตะกั่วดำ {โบ} น. ดีบุก. ตะกั่วแดงน. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb3O4 ลักษณะเป็นผงละเอียดสีแดงเข้ม ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมทำสีทา และทำแก้ว, เสน ก็เรียก. {อ. red lead, minium}. ตะกั่วตัด ว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า. ตะกั่วนม {โบ} น. ตะกั่วขาว, ตะกั่วที่มีเนื้อบริสุทธิ์, บริสุทธิ์ ก็เรียก.