ความหมาย

• 
  

  {โบ} ว. พล่านไป.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะเพียน - น. ชื่อปลานํ้าจืดขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Cyprinidae ลำตัวแบนข้าง มีทั้งลำตัวสั้นกว้าง และลำตัวเรียวยาว เกล็ดมีสีขาวเงินหรือเหลืองทอง ขอบเรียบ มักมีหนวดสั้น ๒-๔ เส้น ขนาดยาวได้ถึง ๔๐ เซนติเมตร ชนิดที่มีลำตัวสั้นกว้าง เช่น ตะเพียนขาว [Barbonymus gonionotus {Bleeker}] ตะเพียนทอง [B. altus {Günther}] ตะเพียนหางแดงหรือกระแห [B. schwanenfeldi {Bleeker}] ส่วนชนิดที่มีลำตัวเรียวยาว เช่น ตะเพียนทราย [Puntius leiacanthus {Bleeker}]. ตะเพียนเงินตะเพียนทอง น. เครื่องรางอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะเป็นรูปปลาตะเพียนสีเงินตัวหนึ่ง สีทองตัวหนึ่ง เชื่อว่าเป็นสิริมงคลให้ทำมาค้าขึ้น.

• ตะเพียนทอง - น. {๑} ชื่อปลาตะเพียนขนาดกลางชนิด Barbonymus altus {Günther} หรือ Puntius altus {Günther} ในวงศ์ Cyprinidae ลำตัวสั้นกว้างสีเงินหรือเหลืองทอง ครีบอกและครีบท้องสีเหลืองส้มสลับแดง ครีบหางสีเหลือง ขอบครีบหางสีแดงส้ม ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร. {๒} ดู ฉลามเสือ ใน ฉลาม.

• ตะเพียนน้ำเค็ม - ดู โคก ๒.

• ตะเพียนหางแดง - ดู กระแห, กระแหทอง.

• ตะเภา ๑ - น. ชื่อเรือเดินทะเลชนิดหนึ่งแบบจีน ใช้แล่นด้วยใบ, สะเภา หรือ สำเภา ก็เรียก: เรียกลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน ว่าลมตะเภา. ตะเภาเดียวกัน {สำ} น. ทำนองเดียวกัน,ลักษณะเดียวกัน.