กลับ
คำว่า
ตะเขิ่ง
ความหมาย
น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง มีทั้งทางบรรเลงและทางขับร้องปรากฏในระบำดาวดึงส์.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตะเครียว, ตะเคียว ๑
- [-เคฺรียว] น. ถุงที่ทำด้วยผ้าหรือถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นตาถี่ ๆ มีหูรูดใช้ใส่อาหารแห้งเป็นต้นเวลาเดินทาง เช่น สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียวโคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม {ระเด่นลันได}, ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นต้น เป็นตาถี่ มีหูรูด สำหรับหุ้มถลกบาตรหรือบาตร, เรียกว่า ถุงตะเครียว หรือ ถุงตะเคียว.
ตะเคียน, ตะเคียนทอง
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Hopea odorata Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง และขุดทำเรือ.
ตะเคียนเผือก
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Homalium grandiflorum Benth. ในวงศ์ Flacourtiaceae มักขึ้นริมนํ้าและที่ชุ่มชื้น ดอกคล้ายดอกพิกุล, ไก๊ ชุมแสงแดง หรือ พิกุลป่า ก็เรียก.
ตะเคียว ๒
- ก. อาการที่ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าพิงตะแคงไม่ลงหน้าเรียบเมื่อทอด เช่นในการเล่นสกาเป็นต้น.
ตะเฆ่
- น. เครื่องลาก เข็น หรือบรรทุกของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ ราง หรือเลื่อน, แม่แรงชนิดหนึ่ง.