น. เครื่องใช้สำหรับคีบอาหารทำด้วยไม้หรืองาเป็นต้นเป็นคู่ ๆ: ชื่อเสาสั้นคู่หนึ่งที่ฝังลงดินสำหรับขนาบเสากลางซึ่งอยู่เหนือพื้นดินอย่างเสาดอกไม้พุ่ม เสาหงส์เสาโคม เสาธง ให้ตั้งตรง มีสลัก ๒ อัน เมื่อถอดสลักอันหนึ่งออกแล้วโน้มเสากลางลงมาได้: โดยปริยายใช้เรียกของที่เป็นคู่สำหรับคีบ เช่น ตะเกียบรถจักรยาน: ครีบคู่ที่อยู่ตรงอกปลา, ขาม้า ก็เรียก: เรียกขาคนที่ลีบเล็กว่า ขาตะเกียบ: ส่วนล่างของกระดูกเชิงกรานที่แตะพื้นในเวลานั่ง: กระดูกอ่อน ๒ อันที่ก้นของสัตว์ปีก.