ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ: เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น เขาต้องมาแน่ เด็กต้องนอนแต่หัวค่ำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ ว่า ข้าวต้อง. ต้องกัน ว. ตรงกัน, พ้องกัน, ถูกกัน, เช่น ฤๅวาสนาน้องจะต้องกัน {อิเหนา}, พยานให้การต้องกัน.ต้องคดี {กฎ} ก. ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดหรือถูกฟ้องเป็นคดีอาญา. ต้องใจ ก. ชอบ, ถูกใจ. ต้องตา ก. ถูกตา. ว. น่าดู. ต้องโทษ ก.ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา. ต้องธรณีสาร ก.ประสบสิ่งอัปมงคล. ต้องหา ก. ถูกกล่าวหาในคดีอาญา.