[ตฺระ-] ว. ประเดี๋ยว, บัดใจ, ทันใด, เช่นพลิกไปมาฟื้นตื่นองค์ ในรถมาศผจง ก็ตื่นตรบัดบัดใจ {อนิรุทธ์}, กระบัด ก็ใช้. ก. พลันไป.