น. เครื่องดีดสีตีเป่า. {ป. ตุริย+ องฺค}. ดุริยางค์จำเรียง น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่งกำหนดให้วรรคหนึ่งมี ๙ คำ ในแต่ละวรรคให้มีคำซ้ำ ๓ คู่ ในแต่ละคู่มีคำอื่นมาคั่นตำแหน่งละ ๑ คำ เช่น หวั่นหวั่นจิตรคิดคิดไปใจใจหวล อ่อนอ่อนท้อรอรอรวนนวลนวลสมร ท้าวท้าวแนบแอบแอบน้องย่องย่องจร เหนื่อยเหนื่อยนอนขอนขอนไม้ใต้ใต้ไทร {กลบลศิริวิบุลกิตติ์}. ดุริยางคศาสตร์ [ดุริยางคะ-] น. วิชาว่าด้วยการบรรเลงเครื่องดุริยางค์ รวมถึงวิชาว่าด้วยทฤษฎีและการปฏิบัติด้านดนตรี. ดุริยางคศิลป์ [ดุริยางคะ-] น. ศิลปะของการบรรเลงเครื่องดุริยางค์.