กลับ
คำว่า
กระจองหง่อง, กระจ๋อง
ความหมาย
ว. ซึมเซา, หงอยเหงา.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระจองอแง
- ว. เสียงเด็กที่ร้องไห้ ก่อให้เกิดความรำคาญ, ใช้เรียกลูกเด็กเล็กแดงหรือที่ยังต้องอุ้มต้องจูงอยู่ว่า ลูกกระจองอแง.
กระจ้อน ๑
- น. ชื่อกระรอกชนิด Menetes berdmorei {Blyth} ในวงศ์ Sciuridae ขนสีนํ้าตาล มีลายสีดำและนํ้าตาลอ่อนตามยาวข้าง ๆ ตัว หางเป็นพวง มักวิ่งหากินตามพื้นดิน, จ้อน ก็เรียก.
กระจ้อน ๒
- ว. แคระ, เล็ก, แกร็น, จ้อน ก็ว่า.
กระจอนหู
- {ถิ่น} น. ตุ้มหู. {ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑}.
กระจ้อย
- ว. จ้อย, เล็ก, น้อย, เช่น เดินร่อยเรี่ยงามตรูกระจ้อย {ประพาสธารทองแดง}. กระจ้อยร่อย ว. จ้อย, น้อย ๆ, เล็กนิด.