ก. กิริยาที่ใช้มือหรืออุปกรณ์จับหรือผูกสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วออกแรงทำให้เคลื่อนเข้ามาหรือเคลื่อนไปตามทิศทางที่ต้องการ เช่น ดึงแขนไว้ ดึงตัวเข้ามากอด ดึงหนังสติ๊กให้ยืดออก ใช้รอกดึงของหนักขึ้นบนที่สูง, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้ดีขึ้น เช่น คะแนนวิชาศิลปะดึงให้คะแนนรวมสูงขึ้น, หรือทำให้ต่ำลง เช่น คบเพื่อนไม่ดีจึงพากันดึงลงเหว: หน่วงเหนี่ยวไว้ เช่น ดึงเรื่องไว้ตรวจสอบให้ละเอียดก่อน อย่าเพิ่งปล่อยผ่านออกไป: {โบ} ดีด เช่น ดึงพิณ ว่า ดีดพิณ. ดึงดัน ก. ดื้อรั้น, ดื้อ. ดึงดื้อ ว. ดื้อไม่ยอมฟังเหตุผล, ดื้อดึง ก็ว่า. ดึงดูด ก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกำลังอย่างหนึ่งอย่างแม่เหล็ก, โดยปริยายหมายถึงทำให้สนใจ เช่น น้ำตกแห่งนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยว. ดึงหน้า ก. ทำให้หน้าตึงโดยวิธีศัลยกรรม.