น. ชื่อธาตุ ๑ ในธาตุ ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น: แผ่นดิน เช่น ตะวันตกดิน. ดินกรด น. ดินที่มีปฏิกิริยาเป็นกรด, ดินเปรี้ยว ก็เรียก. ดินขาว น. ดินเหนียวบริสุทธิ์ที่มีไฮเดรเตดอะลูมิเนียมซิลิเกตเป็นองค์ประกอบสำคัญ ปรกติมีสีขาว ใช้ทำเครื่องเคลือบดินเผา. ดินเค็ม น. ดินที่มีปฏิกิริยาเป็นด่าง, ตรงข้ามกับดินกรดหรือดินเปรี้ยว. ดินดอนสามเหลี่ยมน. พื้นดินตรงบริเวณปากนํ้า ซึ่งมีรูปร่างคล้ายพัดด้ามจิ้ว เกิดขึ้นเพราะแม่นํ้าพาตะกอนมาทับถมอยู่ตลอดเวลา. {อ. delta}. ดินดาน น. ดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่น้ำไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน. ดินดำ น. ผงถ่านประสมกำมะถันกับดินประสิวเป็นต้น ใช้เป็นวัตถุระเบิด,ดินปืนก็เรียก. ดินแดง น. สารผสมละเอียดสีแดง ใช้ขัดเงินและทองแดง: ชื่อดินชนิดหนึ่งสีแดง ใช้ทาและย้อม. ดินนวล น. ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ: ผงขาว ๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา. ดินน้ำมัน น. วัสดุที่ทำจากดินเนื้อละเอียดผสมขี้ผึ้ง วาสลิน น้ำมันพืช กำมะถัน และสี ลักษณะค่อนข้างนิ่ม ใช้ในงานศิลปะต้นแบบสำหรับการหล่อหรือให้นักเรียนฝึกหัดปั้นเป็นต้น. ดินประสิว น .สารเคมีชื่อโพแทสเซียมไนเทรต ใช้ทำวัตถุระเบิดดอกไม้ไฟ ทำปุ๋ย เป็นต้น. {อ. saltpetre}. ดินปืน น. ดินดำ.ดินเปรี้ยว น. ดินกรด. ดินพอกหางหมู {สำ} น. งานหรือหนี้สินเป็นต้นที่คั่งค้างพอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ต้องลำบากหรือยุ่งยากเดือดร้อน. ดินร่วน น. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย. ดินระเบิด น.วัตถุเคมีชนิดหนึ่ง มีประสิทธิภาพในการระเบิดทำลาย. ดินส้ม น. วัตถุชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายดิน สีเหลืองนวล ใช้ขัดโลหะ. ดินสอ น. เครื่องเขียนอย่างหนึ่งทำด้วยวัตถุต่าง ๆ ชนิดที่ไส้ทำด้วยแกรไฟต์ผสมดินเหนียว มีไม้หุ้ม เรียกว่า ดินสอ หรือ ดินสอดำ, ถ้าไส้มีสีต่าง ๆ เรียกว่า ดินสอสี, ถ้าทำจากหินชนวน เรียกว่า ดินสอหิน. ดินสอพอง น. ดินอย่างหนึ่งสีขาว ใช้ทาตัวอย่างแป้ง.ดินสำลี น. ชื่อดินระเบิดชนิดหนึ่ง. ดินหู น. ดินปืนที่ไวไฟมาก ใช้โรยที่รางชนวนในการยิงปืนคาบศิลาสมัยโบราณ. ดินอีหรอบ น. ดินปืนทำมาจากยุโรป ใช้ต่างดินหู.