ความหมาย

• 
  

  น. โรคระบาด มักขึ้นตามตัว เป็นเม็ดเล็ก ๆ ทั่วไป เรียกว่า ฝีดาษ, ไข้ทรพิษ ก็ว่า, โบราณเรียกไข้หัว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ดาษ ๒, ดาษดา - [ดาด, ดาดสะดา] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ หรือ ดารดาษ ก็ใช้. ดาษดื่น [ดาด-] ว. เกลื่อนกลาด, มากหลาย, ดื่นดาษ ก็ว่า. ดาษเดียร [ดาดสะเดียน] ว. เดียรดาษ, เกลื่อนกลาด.

• ดาสวน - น. ชื่อแมลงพวกมวนชนิด Sphaerodema rusticum {Fabricius} และ S. molestum {Dufour} ในวงศ์ Belostomatidae ลักษณะคล้ายแมลงดานาแต่ตัวเล็กกว่ามาก ลำตัวยาวประมาณ ๑.๕ เซนติเมตร ตัวอ่อนอยู่ในน้ำ กินแมลงหรือสัตว์น้ำขนาดเล็ก ตัวเต็มวัยมักบินเข้าหาแสงไฟ เพศเมียวางไข่บนหลังเพศผู้เป็นกลุ่มยึดติดกันด้วยสารเหนียว นำมาคั่วกับเกลือกินได้, แมลงดาสวน สีเสียด แมลงสีเสียด มวนหลังไข่ หรือ มวนก้าน ก็เรียก.

• ดาหงัน - [-หฺงัน] {กลอน} ก. ทำสงคราม, รบศึก. {ช.}.

• ดาหลา, กาหลา - ดู กะลา ๒.

• ดาฬ - [ดาน] {โบ} น. ดาล. {ดู ดาล ๑}.