น. แก้วที่ทำเป็นแผ่น: โรคต้อชนิดหนึ่งเรียกว่า ต้อกระจก. {ป., ส. กาจ ว่า แก้ว}. กระจกเงา น. แผ่นกระจกฉาบด้านหลังด้วยแผ่นบาง ๆ ของโลหะเงินหรือโลหะเจือปรอทแล้วทาสีทับ ใช้สำหรับส่องหน้าเป็นต้น, มักเรียกสั้น ๆ ว่า กระจก, ลักษณนามว่า บาน, ราชาศัพท์ว่า พระฉาย: {วิทยา} วัตถุที่มีผิวมันสามารถส่งภาพหรือแสงสะท้อนกลับได้. กระจกตา น. ส่วนใสของตา มีรูปกลมแบน สีใส พื้นหน้านูนออกพื้นหลังหวำหนาประมาณ ๑ มิลลิเมตร ประกอบอยู่เบื้องหน้าของดวงตา. กระจกนูน น. วัตถุที่มีผิวมันลักษณะกลีบบัวควํ่า สะท้อนแสงให้เกิดภาพเสมือนหัวตั้งมองเห็นได้ที่ผิวกระจกนั้น. กระจกฝ้า น. กระจกโปร่งแสงคือแสงลอดผ่านได้บ้าง แต่ตาไม่สามารถมองทะลุผ่านไปเห็นวัตถุอีกข้างหนึ่งได้. กระจกเว้า น. วัตถุที่มีผิวมัน ลักษณะกลีบบัวหงาย สะท้อนแสงให้เกิดภาพจริงหัวกลับได้บนจอที่ขวางรับแสงสะท้อน. กระจกหุง น. กระจกสีชนิดบาง เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมมีสีต่าง ๆ ใช้ประดับอาคาร วัตถุ หรือเครื่องใช้เป็นต้น.