ก. ใช้มีดหรือจอบเป็นต้นถากต้นหญ้าเพื่อให้เตียน. ว. ดะไป, ตะลุย, เช่น กินดาย: เพิกเฉย, ไม่เอาเป็นธุระ, เช่น ดูดาย: ทีเดียว, เท่านั้น, เช่น เดียวดาย เปล่าดาย พู้นมาดาย {จารึกสยาม}: ง่าย เช่น ง่ายดาย สะดวกดาย: โดด, เดี่ยว, เลย, ถ่ายเดียว, {มักใช้ในที่สุดประโยค}.