ความหมาย

• 
  

  ว. งอดแงด, กระเง้ากระงอด, กะบึงกะบอน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระง่อนกระแง่น - ว. คลอนแคลน, ไม่แน่น, ไม่มั่นคง, ง่อนแง่น ก็ว่า.

• กระจก ๑ - น. แก้วที่ทำเป็นแผ่น: โรคต้อชนิดหนึ่งเรียกว่า ต้อกระจก. {ป., ส. กาจ ว่า แก้ว}. กระจกเงา น. แผ่นกระจกฉาบด้านหลังด้วยแผ่นบาง ๆ ของโลหะเงินหรือโลหะเจือปรอทแล้วทาสีทับ ใช้สำหรับส่องหน้าเป็นต้น, มักเรียกสั้น ๆ ว่า กระจก, ลักษณนามว่า บาน, ราชาศัพท์ว่า พระฉาย: {วิทยา} วัตถุที่มีผิวมันสามารถส่งภาพหรือแสงสะท้อนกลับได้. กระจกตา น. ส่วนใสของตา มีรูปกลมแบน สีใส พื้นหน้านูนออกพื้นหลังหวำหนาประมาณ ๑ มิลลิเมตร ประกอบอยู่เบื้องหน้าของดวงตา. กระจกนูน น. วัตถุที่มีผิวมันลักษณะกลีบบัวควํ่า สะท้อนแสงให้เกิดภาพเสมือนหัวตั้งมองเห็นได้ที่ผิวกระจกนั้น. กระจกฝ้า น. กระจกโปร่งแสงคือแสงลอดผ่านได้บ้าง แต่ตาไม่สามารถมองทะลุผ่านไปเห็นวัตถุอีกข้างหนึ่งได้. กระจกเว้า น. วัตถุที่มีผิวมัน ลักษณะกลีบบัวหงาย สะท้อนแสงให้เกิดภาพจริงหัวกลับได้บนจอที่ขวางรับแสงสะท้อน. กระจกหุง น. กระจกสีชนิดบาง เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมมีสีต่าง ๆ ใช้ประดับอาคาร วัตถุ หรือเครื่องใช้เป็นต้น.

• กระจก ๒ - ดู ก้างพระร่วง.

• กระจง - น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในวงศ์ Tragulidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องที่เล็กที่สุด กระเพาะมี ๓ ส่วน รูปร่างคล้ายกวาง แต่ไม่มีเขา ตัวผู้มีเขี้ยวบนที่แหลมคมงอกออกมาซึ่งมีผู้นิยมใช้เป็นเครื่องราง มี ๒ ชนิด คือ กระจงควาย [Tragulus napu {Cuvier}] สูงประมาณ ๓๕ เซนติเมตร และกระจงเล็ก [T. javanicus {Osbeck}] สูงประมาณ ๒๐ เซนติเมตร, พายัพเรียก ไก้. {ม. กันจิล}.

• กระจร ๑ - {กลอน: แผลงมาจาก ขจร} น. ต้นสลิด เช่น กระทุ่มกระจรแล้ คชน้าวกาหลง {พงศ. เหนือ}.